niedziela, 11 sierpnia 2013

23. Szczególny stan umysłu

Edit 21 sierpnia.
Zapraszam na OneShota Epizod Krainy Podniebnych Drzew ;)

Edit 9 września.
Kolejny OneShot. Tym razem wesoły i odmóżdżający. Zapraszam każdego, kto ma ochotę poczytać coś lekkiego. Pewnego razu w Japonii. Czyli o bolesnej lekcji, że nie zawsze warto podglądać.



Kiedy Kusatsu poczuł, że dłoń Genpaku z klatki piersiowej przesunęła się na rozporek, szarpną się nerwowo i obrócił głowę, tym samym przerywając pocałunek. Wciągnął głęboki łyk powietrza i z całych sił starał się coś powiedzieć. Niestety z jego ust wydobywały się tylko pojedyncze sapnięcia i dźwięki nieznajomego pochodzenia. Nigdy by się nie spodziewał tego, że dłoń Genpaku może być aż tak sprawna. W momencie, w którym poczuł ją pod swoją bielizną, całkowicie zapomniał, że posiadał zdrowy rozsądek, który w tym momencie powinien był ostrzec go przed zbliżającym się aktem. Na nic zdało się także przekonywanie siebie, że nie miał ochoty obcować z wprawnym Hagino. Kusatsu płoną z pożądania i nie było już odwrotu. Genpaku natomiast, doskonale wiedział, że blondyna opuściły już jakiekolwiek hamulce. Dlatego też nie martwił się już o próby powstrzymania nadchodzącego stosunku. Hagino poluzował swój uścisk i oswobodził ręce blondyna, bacznie obserwując jego reakcję. Jednak tak jak się spodziewał, Kusatsu nie zaczął się bronić. Genpaku niedelikatnie szarpnął leżącego pod sobą  chłopaka i rzucił go na łóżko, znów obezwładniając go ciężarem swojego ciała. Nie miał najmniejszego zamiaru kochać się spokojnie i delikatnie. Nie po tym, jak blondyn cały czas mu odmawiał. Teraz była jego szansa na rewanż. Bo znając charakterek blondyna, nie miał pojęcia kiedy mogłaby nadarzyć się następna okazja. Tak więc szybko i sprawnie pozbył się dolnej części ubrań blondyna, która najbardziej mu przeszkadzała. Leżący pod nim i konający z podniecenia Kusatsu stanowił naprawdę ładny widok. Hagino złapał za uda Kuniyuki’ego i szarpnął go do góry, nie robiąc nic tylko się przyglądając.

- Co robisz kretynie?! – warknął zażenowany do granic możliwości blondyn. Genpaku właśnie bezwstydnie się mu przyglądał, a bezczelny uśmiech nie schodził z jego twarzy. Kusatsu szarpnął nogami, jednak napalony Genpaku okazał się dużo silniejszy od swojej mniej napalonej wersji.

- Oglądam – odpowiedział mu całkiem spokojnie, po czym przerzucił Kusatsu na brzuch. Nie czekając na zaproszenie rozchylił uda, wierzgającego już blondyna. Hagino z premedytacją rozdrażnił leżącego pod nim chłopaka. Uwielbiał patrzeć gdy Kuniyuki zachowywał się jak zdenerwowana i prychająca kotka. Tak więc, podniecony jeszcze bardziej przez szarpaninę Genpaku, nie bawiąc się w zbędne ceregiele wprowadził w blondyna jeden palec. Kusatsu syknął przeciągle, jednak jego rozsądek, znów zaczął odpływać, w chwili, gdy Genpaku rozpoczął rozciągać go swoimi palcami. Bezwstydnie zaczął się na nie nabijać błagając chłopaka by w końcu w niego wszedł. Hagino jednak postanowił pobawić się trochę dłużej, niż to sobie zaplanował. Skoro blondyn okazał się aż tak wyuzdany, dlaczego by tego nie wykorzystać? Szybko wycofał swoje place z ciepłego wnętrza jęczącego Kuniyuki’ego i najzwyczajniej w świecie usiadł pod ścianą przyglądając się jego zdezorientowanej buźce. Jednak konsternacja Kusatsu nie trwała zbyt długo. Nie pytając nawet, o co chodziło Genpaku z tym nagłym zwrotem akcji, przysunął się do niego i sam zaczął rozpinać jego rozporek. Jedyną rzeczą, której pragnął w tej chwili, było poczuć w sobie nabrzmiałego penisa Hagino. Jednak nie taki był plan. Genpaku odtrącił dłonie blondyna i łapiąc go za szyję przyciągnął w swoim kierunku.

- Nie tak szybko – powiedział kpiąco. – Na wszystko trzeba sobie zasłużyć. – Normalnie, blondyn rzuciłby się na niego z pięściami, jednak teraz całe jego ciało płonęło z pożądania, a on nie miał zamiaru skończyć na robótce ręcznej. Nie pytając nawet o to, czego Genpaku oczekiwał, przystąpił do działania. Zachłannymi dłońmi zaczął zdejmować z Hagino ubrania, które o dziwo cały czas się na nim znajdowały. Blondyn ocierał się o klatkę piersiową chłopaka i rozsiadł się na nim wygodnie. Przytłumiony jęk wydobył się z jego gardła, gdy między udami poczuł szorstki materiał dżinsów, co najważniejsze już uwypuklony. Kusatsu gwałtownie wpił się w usta Genpaku, a ręce wczesał w jego włosy. Dłonie Hagino natomiast krążyły po rozpalonym ciele blondyna, coraz częściej zahaczając o pośladki. W końcu i on poczuł, że długo już tak nie wytrzyma. Uniósł biodra Kuniyuki’ego, tym samym robiąc sobie dostęp do swojego rozporka.  Genpaku wyciągnął swojego penisa, a już po chwili Kusatsu nabił się na niego, krzycząc przeciągle. Dłonie Hagino oplotły się na biodrach blondynach, by pogłębić każde pchnięcie. Kuniyuki unosił się i opadał. Czuł jak palce Genpaku coraz mocniej zakleszczały się na jego pośladkach. By sprawić sobie jeszcze większą przyjemność, złapał swojego penisa i zaczął nim miarowo poruszać. Jego jęki i sapanie Hagino były coraz głośniejsze. Kusatsu doszedł prosto na klatkę piersiową partnera, wieńcząc swój wytrysk głośnym jęknięciem. Genpaku natomiast dalej nabijał go na siebie, by po chwili wylać się w jego wnętrzu. Jednak nie pozwolił blondynowi z siebie zejść.

- Puść mnie już, zboczeńcu – powiedział blondyn próbując zgramolić się z Hagino.

- Tak bardzo chciałeś mieć  go między nogami, że pozwolę ci jeszcze na nim posiedzieć. – Blondyn aż zakrztusił się własną śliną. Niewiele myśląc walnął dłonią w głowę Genpaku. Ten jednak tylko się zaśmiał i dalej trzymał blondyna mocno za uda.

- Puszczaj! – wrzasnął i zaczął wierzgać, jednak jak można się domyślić, nie przyniosło to większych rezultatów. A Hagino dalej bawił się w najlepsze.

- Rób tak dalej, a będziemy musieli powtórzyć naszą zabawę. – Kuniyuki popatrzył na niego nienawistnie i się uspokoił. Musiał, bowiem szarpaniną niczego nie osiągnie.

- Rób tak dalej, a już nigdy tego nie powtórzymy. – Hagino zrobił smutną minkę, jednak puścił blondyna. Po dzisiejszej zabawie był pewien, że tym razem nie wytrzymałby długo w celibacie. Kuniyuki skrzywił i opadł na łóżko. Popatrzył na zadowolonego z siebie Genpaku i ostatnim wysiłkiem hamował chęć mordu.

- I czego się tak głupkowato uśmiechasz, co?

- Nigdy bym nie pomyślał, że moja księżniczka jest aż tak wyuzdana. – Po tych słowach poduszka poleciała prosto w stronę rozbawionego Hagino. Zdenerwowany Kuniyuki wstał z łóżka by pozbierać swoje rzeczy, kiedy przypomniał sobie o jednym, małym szczególe. Ryknął na całe gardło i z najwyższym stopniem obrzydzenia wypisanym  na twarzy, popatrzył na Hagino.

- Fuuu, musiałeś we mnie dojść?! – Genpaku popatrzył na niego lekko zszokowany, jednak zaraz znów się roześmiał. Otarł łzę rozbawienia i odpowiedział blondynowi:

- Jakie fu? Przecież wypełnia cię sperma boga seksu! – Kusatsu syknął zdenerwowany i łapiąc za ręcznik wybiegł nago z pokoju kierując się prosto do łazienki. Niestety, cały czas towarzyszył mu głośny rechot Hagino. Dlatego zdenerwowany do granic możliwości oprzytomniał dopiero, gdy zatrzymał się na czyjejś klatce piersiowej. Zdezorientowany popatrzył na zadowoloną twarz Shozo. Jednak nie to było najgorsze. Blondyn usłyszał kroki Genpaku, który w ślad za nim ruszył do łazienki. Niewiele myśląc Kuniyuki wciągnął Idane do łazienki i zamkną drzwi.

- Nie odzywaj się, jeżeli nie chcesz żeby nas pozabijał – warknął w stronę chłopaka, po czym na wszelki wypadek, podparł drzwi plecami. A Shozo z przyjemnością obserwował nagie i spięte ciało blondyna. Bo w przeciwieństwie do niego, w ogóle nie obawiał się gniewu Genpaku.

8 komentarzy:

  1. o BOŻE dziewczyno jesteś genialna, geniusz chodzący po nędznej planecie serio muszę ci powiedzieć, że serce mi waliło jak nie wiem, co i było mi cholernie gorąco, kiedy to czytałem najbardziej zajebisty sex i chyba najbardziej wyczekiwany. To całe opowiadanie jest genialne, te postacie, każda ma swój charatker, wydarzenia zajebiście zrobione wszystko zapięte na ostatni guzik, geniusz, geniusz, ale co najciekawsze Co Shozo zrobi biednemu kuniyuki? Przecież on ma Iide do Iidy, a nie tym blodaskiem się zajmuje czekam z niecierpliwieniem. Pozdrawiam i życzę zajebiście DUŻO wennny!!!
    Marudek :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Uff ;p Cieszę się, że się podoba, bo przyznam, że miałam problem z napisaniem tej sceny. Słowa jakoś nie chciały ze mną współpracować. Hmm a to co zrobi Shozo, to w zasadzie jeszcze się do końca nie zdecydowałam ;p

      Usuń
  2. Powiem ci, że mam już pewien pomysł na nowe opowiadanie ale na nie raczej trzeba będzie trochę poczekać :) Niestety. :)

    OdpowiedzUsuń
  3. Hej! Wiem, że spam odpowiada za całe zło świata i śmierć małych kotków, ale w zasadzie kotków nie lubię, a reklamę robić zawsze warto. Jako że copywriter ze mnie kiepski, napiszę prosto - zapraszam na mój blog z opowiadaniem sci-fi z tematyką m/m jako jednym z wątków głównych. O, TU.. Pozdrawiam serdecznie.

    OdpowiedzUsuń
  4. Zapraszam na one-shot'a Drarry :3

    Zajebisty szablon *o*

    OdpowiedzUsuń
  5. Kocham to opowiadanie *_* I inne też, ale to najbardziej *_* Serio, czekam na nowy <3 Bo mnie ciekawi jak nie wiem. Świetnie piszesz i widać, że masz jakiś pomysł <3 Stworzyłaś świetne postacie, nawet już odróżniam po imionach XD <3
    Najbardziej ciekawi mnie wątek między Numatą a Shogo <3 KOCHAM TO OPOWIADANIE *_* I wygląda bloga *_* podziwiam to, że umiałaś zrobić to wszystko tak przejrzyście i wszystko jest na swoim miejscu *_* Czekam na nowy i życzę dużo weny! :)

    OdpowiedzUsuń
  6. Haha, okey, widzę, że przyszłam tu w ślad za moją sempai, niech będzie. No i pewnie dlatego, że ona jest moim sempaiem i łączy nas taka mistyczna więź to podobało mi się i pokochałam to równie mocno (albo mocniej, a co!) jak ona! Po pierwsze, uwielbiam wszelkie dzieło związane z psychopatami lub ludźmi mający ewidentnie z przystosowaniem do społeczeństwa problemy. Byłam po prostu wniebowzięta, gdy osoba, wokół której większość akcji się kręci i dzięki której fabuła ma prawo funkcjonować - nasz Różowy Etsuya nie okazał się być przygłupim uke, ale manipulantem i psychopatą z krwi i kości. Nie, nie żebym do przygłupich uke coś miała - bardzo ich lubię! Ale zdecydowanie bardziej zachwycam się postaciami nieco bardziej złożonymi i nienormalnymi, jak, załóżmy... Wszyscy bohaterowie. Na początku miałam jakiś tam nikły problem z zapamiętaniem ich wszystkich imion i nazwisk, ale teraz już jest spoko, zresztą z tego co zauważyłam, to do zapamiętywania japońszczyzny i japońszczyzno-podobnych przedmiotów nie mam problemu. Co do bohaterów - jak dla mnie, wszyscy są świetni. Podziwiam, że udało ci się wcisnąć tyle osób z odróżniającymi się od siebie charakterami. Od początku kibicowałam blond księżniczce i napaleńcowi Genpaku, po prostu, jeden z bardziej wybijających się i niewątpliwie fajniejszych wątków. Oczywiście, na faworyzacje którychkolwiek dzieciaków z tej zgraji podziałał kolor włosów... Mam fetysz do białych włosów, serio. A dodając do tego raczej potulne uosobienie gościa zwanego Meiji Ozawa po prostu wymiękłam. Oczywiście, miejsce w moim sercu mają zupełnie wszyscy. Manipulanci, jak wspominałam, zawsze będą u góry mojej listy, bo... Bo... No, pisałam dlaczego. Ciekawa jestem jak to będzie z Shozo w piekielnym duecie z Iidą. Chociaż naprawdę mi się Różowego żal zrobiło i absolutnie cię podziwiam za ten krok i dorzucenie kogoś realnie gorszego, kto jeszcze bardziej by namieszał. To jest - przyznaję bez bicia, jedno z lepszych opowiadań blogsfery. Dodając do tego to, że wygodnie się czytało, bez żadnych zgrzytów, czcionka w sam raz, tło nie przeszkadza, to jeden gigantyczny plus. No i twój styl - widać, że wypracowany i z perspektywy czytelniczki dodam, że lekki w odbiorze. Przyznam, że nie mogę się doczekać następnego rozdziału, bo wszyściutko w twoim tworze idealnie trafiło w mój gust...
    No i, jeśli masz wolną chwilę, to u mnie dawkuję porcje shounen-aica: http://chissoku.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. +Przy najbliższej okazji trafisz do mnie do linków, żebym nie zapomniała o zaglądaniu do ciebie!

      Usuń